ابلاغ (فقه)ابلاغ به معنی رساندن می باشد. احکام آن در بابهای طهارت، جهاد و وصیت آمده است. ۱ - اقسام ابلاغاصطلاح ابلاغ با توجه به کاربرد های مختلف آن اقسام مختلفی نیز دارا می باشد که عبارتند از: ۱ - رساندن خبر و پیام، که از آن به «اعلام» تعبیر می‌شود. ۲ - رساندن احکام و معارف دین به مردم، که از آن به «تبلیغ» تعبیر می شود. ۳ - رساندن حکم صادر شده از قاضی‌ای به قاضی دیگر، که به آن «انهاء حکم» گفته می‌شود. ۴ - رساندن صدا به گوش کسی، که از آن به «اسماع» تعبیر می‌گردد. ۵ - ابلاغ به معنای مبالغه در رساندن چیزی به بالاترین حدّ آن ـ از حیث مکان، زمان یا جز آن دو ـ نیز آمده است. ۲ - ابلاغ نامه رزمندگانرساندن نامه رزمندگان اسلام مستحب است. ۳ - مبالغه در مضمضه کردنمبالغه در مضمضه با رساندن آب به انتهای گلو و رساندن آن به بالای بینی در استنشاق مستحب است. ۴ - تاثیر ابلاغ در ردّ وصیتوصی تا پیش از مردنِ وصیت کننده می‌تواند وصیت را رد کند و نپذیرد، به شرط آنکه نظر خود را به موصی ابلاغ کند. در صورت عدم ابلاغ، وصایت بر قوت خود باقی است و با صِرف ردّ باطل نمی‌شود. ۵ - پانویس
۶ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۱، ص۲۰۰. رده‌های این صفحه : واژه شناسی
|